Nie walczę już ze sobą, zaakceptowałam fakt, że nie będę mistrzem techniki. Nie chcę, dokładnie odwzorowywać tego co widzę, chociaż to bardzo podziwiam i mnie fascynuję. Od dziecka ćwiczyłam wyobraźnie, zawsze lubiłam przebywać w swoim obszarze, w wymyślonym świecie. To kraj barw, jeśli można tak to nazwać. Wyobraźnia jest moją mocną stroną i nią chcę się dzielić.
Kiełkuje życie co ułamek sekundy i to dobrze, bo nie będziemy sami:)
Faktycznie ciekawie to wyszło, dobre pole dla wyobraźni:-)
OdpowiedzUsuńBardzo mi się podoba:))Pozdrawiam serdecznie i szczerze podziwiam:)))
OdpowiedzUsuń