Moje wiersze

Przebudzeni

wydaję mi się ,że znam wiatr
słońce i każdy odcień promieni
siadam na brzegu
obszar,płynny ,złocisty, unosi fale,ocean który znam jak wiatr
głaszcze moje stopy, szepcze zalotnie
zanurzam rozpalone ciało
w sercu nie mogę zniszczyć żaru
przestanę być  podróżnikiem

zmiana temperatury,inny sen
stary wygrywał kołysanki , tulił ciemne godziny i rozdawał gwiazdy

biały odcień ma dzisiejsza noc
w oknach pali się światło monitora
obcy Bóg rozdaje słowa
nie ma nic głupcze
nie marnuj siebie zapalając świeczki
jego nie ma,jestem ja

dumny mechanizm powołany we mnie
myślisz,że możesz,chcesz
dorównać,zapomnieć,zmienić

jestem pewna , że stary obraz lepiej wyglądał bez kamuflażu
w nim tańczyły maki ,słowik na bzie śpiewał, sprytny kot ocierając się o nogę,chciał mleka i kąta w sercu

na wietrze, który znam tańczą liście
nie potrafię ich zatrzymać,poznać
migają przystanki, zostają w dali
zapomniany przy świecy starego słowa czytam ukradkiem


Bukiecik jesiennych róż.
Lubię je sobie wyczarowywać. Nie co roku znajduję czas lub chęci,ale wczoraj byłam w parku leżą kolorowe liście, może zrobię bukiecik jesiennych róż pomyślałam i na zdjęciu efekt;)
 Technika bardzo prosta. Zbieram liście klonu, ale najlepiej większe. Później składam w poprzek. Szerokość wyznacza wielkość różyczki. Nitką w kolorze liści związuje w połowie i dokładam jeden płatek do drugiego, wszystko mocując nitką, powstaje  bukiecik. Można dodać bibułkę,wstążkę,koronkę lub liście pokolorować farbkami.  Ja powbijałam perłowe szpileczki. Ozdobienie zależy od naszej wyobraźni.  Otworzę następny dział  o nazwie rupieciarnia. Nieraz udaję mi się  zrobić coś nietypowego:)