Kto nie znajdzie domu w sercu, nie znajdzie go nigdzie. Parę cegieł, desek, kamieni czy innego materiału, dom, a w nim kwitnące kwiaty. Piękny widok otacza go dookoła i przychodzą do niego ludzie, których kochamy. Drogi są różne i najbliżsi też mają swoje trasy. Miejsce szczęśliwe, do którego wracasz, w którym nie możesz zostać, kraina szczęśliwych, ale życie to kawałek chleba i trzeba iść swoją ścieżką, ale masz swoje miejsce, w którym jesteś szczęśliwy, tam ładujesz akumulatory i odpoczywasz, ten dom jest w sercu i sam go zbudowałeś, wybrałeś materiał, żeby wznieść ściany i otoczyć pięknem w każdej postaci. Więc się nie tłumacz z tego co kochasz, nie zostawiaj miejsca, które cię cieszy, bo nie będziesz mieć domu, a bez miejsca bliskiego sercu człowiek umiera. Staje się automatem bez uczuć, więc dbajmy o swoje miejsca i nie tłumaczmy się, że je posiadamy.
To bardzo mądre słowa:)))stylizacje piękne:)))Pozdrawiam serdecznie:))
OdpowiedzUsuńJolus, ten post skojarzyl mi sie z Kameliowa Dama, a to ze wzgledu na pierwsze i ostatnie zdjecie. Milego weekendu zycze.
OdpowiedzUsuńDziękiję Jagódko i dziękuję,a jak patrzę, to masz racje...dopiero to widzę,)
OdpowiedzUsuń