Kartka z pamiętnika

Święta już tak blisko..., a u mnie dużo przemyśleń. Trudno jest pogodzić się z sytuacjami, które dzieją się i nie mamy na nie wpływu. Te święta miały być najpiękniejszymi jakie tylko  mogą być dla mojej przyjaciółki. Mówiła mi to od zawsze, a ja w myślach liczyłam lata , ale nie do jej powrotu do Polski, tylko czasu, który będzie ze mną. Pracowałyśmy razem tworząc zespół. Zawsze śmiałyśmy się, że drugiego takiego nie będzie , teraz kiedy jej już nie ma wiem, że miałyśmy racje.
Od początku liczyła czas do tych świąt , wiedziała jak udekoruje dom , co upiecze i ugotuje. Chciała zaprosić całą rodzinę i cieszyć się z tego czasu i przejścia na emeryturę. Ten czas nadszedł , zostały dwa dni, tylko Jagody już nie ma . Dostała swój kawałek nieba, ale nie tak jak myślałyśmy.
Dzisiaj przeczytałam list Ani , naszej blogowej koleżanki. Bardzo lubię jej blog, bo są przepyszne przepisy i to z różnych dziedzin sztuki kulinarnej. Jej mąż zachorował na raka mózgu i jest szansa, ale żeby mógł skorzystać z szansy potrzebne są pieniądze.
Udostępniam link do posta Ani z jej listem

Tu